اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی در معلولین جسمی حرکتی شهر مشهد

با توجه به این که افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی به خاطر وجود شرایط خاص در طول زندگی با هیجان های متفاوتی مواجه هستند، پژوهش حاضر باهدف اثربخشی طرح واره درمانی هیجانی بر تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی در معلولین جسمی حرکتی انجام شد.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه معلولین جسمی حرکتی بیست تا پنجاه ساله، دارای پرونده توان بخشی در سال 1398 در بهزیستی شهرستان مشهد بودند که پانزده نفر به عنوان گروه آزمایش و پانزده نفر گروه گواه به روش شرکت کننده در دسترس بر مبنای ملاک های ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در گروه ها جای داده شدند. در مرحله پیش آزمون، هر دو گروه پرسشنامه های تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی یازده جلسه شصت دقیقه ای بر طبق پروتکل طرح واره درمانی هیجانی لیهی2015 آموزش داده شدند، درحالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS25 و با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد بین نمرات تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی در گروه آزمایش با گواه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد.(0/05>P) در نتیجه طرح واره درمانی هیجانی بر متغیرهای تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی اثربخش است.

نتایج حاکی آن است که طرح واره درمانی هیجانی می تواند در بالا رفتن تحمل آشفتگی و بهبود تنظیم هیجانی موثر باشد.