بررسی شاخص های روان سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی موثر بر تجربه ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز

 هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص های روان سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی موثر بر تجربه ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1396 ، که تعداد آن ها 1130 نفر بود . از این تعداد 325 نفر به عنوان نمونه ی پژوهش با روش نمونه-گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. مقیاس به کار گرفته شده در پژوهش عبارت بود از مقیاس تاربان و لوگی (2012) که دارای 32 ماد و دربرگیرنده پنج زیر مقیاس فرعی طرز فکر پژوهشی، طرز فکر دانشگاهی، حمایت اساتید، حمایت همکلاسی و روش های تحقیق است. اعتبار مقیاس با روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی محاسبه شد که به ترتیب ضرایب مطلوبی معادل 85/0 و 82/0 به دست آمد. برای بررسی روایی مقیاس از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد شاخص های برازش مدل نشان از برازش مناسب مدل و درنتیجه روا بودن مقیاس داشتند، نتایج آزمون تی نشان داد که بین دانشجویان مرد و زن ازلحاظ نمره کلی عوامل دانشگاهی موثر بر تجربه ی پژوهشی تفاوت معنی داری وجود ندارد.