بررسی اثرات دگرریختی سطوح جدایشی، گسل های راندگی و راستالغز پی سنگی بر هندسه ساختاری تاقدیس نفت در پهنه لرستان، باختر ایران

تاقدیس نفت با راستای شمال باختری-جنوب خاوری در شمال پهنه ساختاری لرستان و باختر کمربند چین خورده-رانده زاگرس واقع شده است. در این پهنه گسل های راندگی و راستالغز پی سنگی و سطوح جدایشی نقش مهمی در هندسه ساختارهای چین خورده ایفا می کنند. در این پژوهش جهت تحلیل هندسی تاقدیس نفت با استفاده از ترسیم نیمرخ ساختاری عمود بر راستای تاقدیس در بخش مرکزی، اطلاعات چاه های حفاری شده در منطقه مورد مطالعه و تاقدیس های همجوار و تجزیه و تحلیل های مربوطه، الگوی دگرریختی و هندسه ساختاری تاقدیس نفت مورد مطالعه قرار گرفته است. این تاقدیس دارای دو سطح جدایش بالایی (سازند امیران) و میانی (سازند گرو) است. سطوح جدایشی و راندگی های پی سنگی در یال جنوب باختری تاثیر زیادی بر هندسه چین خوردگی ایجاد کرده اند که باعث عدم انطباق چین خوردگی سطحی و عمقی شده است. یک گسل راستالغز پی سنگی با راستای شمالی-جنوبی در بخش میانی تاقدیس باعث تغییر راستای محور تاقدیس از N70W در بخش شمال باختری به  N50W در بخش جنوب خاوری شده است. همچنین راندگی های کوچک و سطحی که از سطح جدایش بالایی منتشر شده است یا راندگی های مستقل در سازند گورپی باعث تشکیل محوری از دو لولای جناغی و مدور در بخش میانی تاقدیس نفت در ساختارهای چین خورده شده است. تجزیه و تحلیل مشخصه های هندسی تاقدیس نفت نشان می دهد که این تاقدیس یک چین نامتقارن و استوان ه ای و از نظر فشردگی باز و از نظر کندی چین در رده نیمه زاویه دار قرار دارد.