تحلیل عوامل موثر بر نقش اعتماد عمومی به علم: مطالعه موردی دوره آغازین همه گیری کووید 19 در ایران

با توجه به اهمیت اعتماد عمومی به نهاد علم در سیاست گذاری عمومی و علمی پژوهش حاضر با مطالعه درک مردم استان های تهران و البرز در طول مخاطره کووید19 درصدد است تا عوامل اثرگذار بر اعتماد عمومی به علم را بشناسد و دلالت های سیاست گذارانه آن را مشخص کند. برای این منظور از پرسشنامه استاندارد ECOM با توزیع آنلاین در بازه زمانی سه ماهه اردیبهشت 1399 استفاده کرده است. یافته ها نشان می دهند که دانش مردم درباره نشانه ها و علایم بیماری کووید19 در سطح مناسبی بوده ولی درک مناسبی از ماهیت علم وجود ندارد. اعتماد مردم به متخصصان بیشتر از سایر سازمان هاست. مردم موافقند که پژوهش های علمی زمان بر هستند و ماحصل آنها موجب رفع مخاطرات می شود. تعداد 41% تعریف درستی از چیستی علم دارند و مابقی آن را معادل فناوری و اطلاعات در نظر می گیرند. تعداد 66 درصد به علم اعتماد دارند یعنی باور دارند که دانشمندان صلاحیت لازم برای ارایه دعاوی صادقانه را دارند. آنها توضیحات متخصصان را کافی تر، قابل فهم تر، کم تناقض تر و قابل اعتمادتر از سایر نهادها می دانند. این پژوهش نتیجه می گیرد که تولید محتوا توسط متخصصان به صورت فردی یا در همکاری با رسانه ها می تواند اعتماد مخاطبان به علم را جلب کرده و آگاهی و درک مخاطبان را علاوه بر همه گیری درباره کلیت علم ارتقا دهد.