تعیین حساسیت و ویژگی معیارهای بالینی در پایش نیاز به درمان دارویی مجرای باز شریانی در نوزادان نارس به روش مقطعی - توصیفی

مجرای باز شریانی (PDA) از جمله اختلالات مادرزادی در نوزادان نارس می باشد که شدیدا در ارتباط با افزایش مرگ ومیر در آنها محسوب می شود. تشخیص PDA و انواع آن به عنوان یکی از مهم ترین اختلالات نوزادان نارس از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، امروزه تشخیص PDA توسط اکوکاردیوگرافی صورت می پذیرد، اما در این مقاله تلاش شده است تا با تعریف یک امتیاز (score) بر اساس 5 معیار بالینی وتعیین حساسیت و ویژگی آن در مقایسه با اکوکاردیوگرافی بتوان PDA  را تشخیص داد.

در این تحقیق که به صورت مقطعی - توصیفی انجام شد تعداد 124 نوزاد نارس به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس اکوکاردیوگرافی انجام شده بر روی این نوزادان وجود PDA و نوع آن توسط کاردیولوژیست اطفال مشخص شده است. بطور همزمان 5 معیار بالینی شامل تعداد ضربان قلب، نبض محیطی، نبض پره کوردیال، سوفل قلبی و cardiothoracic ratio در این 124 نوزاد نارس نیز اندازه گیری شده و بر اساس این معیارها امتیاز (score) محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرارگرفت نهایتا براساس تحلیل های آماری و منحنی ROC، رابطه بین امتیاز محاسبه شده بر اساس معیارهای بالینی با PDA  اثبات شد.

بر اساس تحلیل منحنی ROC در نقطه (امتیاز) 3، مقدار حساسیت برابر 65% و مقدار ویژگی 95% می باشد و در نقطه (امتیاز) 2 مقدار حساسیت برابر 90% و مقدار ویژگی برابر 87% می باشد. با توجه به منحنی ROC از 5 معیار بالینی برای تشخیص hemodynamically significant PDA، ترتیب اثرگذاری این 5 معیار به ترتیب ،cardiothoracic ratio، نبض پره کوردیال، سوفل قلبی، ضربان قلب و نبض محیطی می باشند.
 

بر این اساس می توان گفت با استفاده از اندازه گیری معیارهای بالینی و محاسبه امتیاز، می توان PDA را تشخیص داد.