نیاز سنجی و برآورد نیروی انسانی دانشگاهی مورد نیاز در رشته های زیربخش صنایع تبدیلی و غذایی

یکی از کارکرد های مهم نهاد علم و به تبع آن آموزش عالی، تربیت نیروی انسانی د ارای مهارتی است که متناسب با شرایط حال و آیند ه کشور، برخورد ار از د انش و توانایی به کارگیری آن باشد. از معیارهای مهم کارآمد ی نظام آموزش عالی، میزان انطباق پذیری آن با بازار کار و اشتغال، کارآمد ی تناسب نوع مهارت ها با نیازهای بازار کار و همچنین تناسب سطح و اند ازه آن با نیازها است. د رحال حاضر نرخ قابل توجه بیکاری نیروی کار تحصیل کرد ه د ر کشور گواهی بر عد م انطباق پذیری سیاست های این د و بخش است. در ایران به رغم گسترش کمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در دهه های اخیر ، مسایل مرتبط با بیکاری و فقدان مهارت های عملی فارغ التحصیلان جوان افزایش یافته است. توسعه مبتنی بر دانش مستلزم هماهنگی نظام آموزش عالی با تحولات مبتنی بر دانش در نظام اشتغال است. سازگاری بین نیازهای شغلی و توسعه کمی و کیفی آموزش های عالی نقشی اساسی در شناسایی شایستگی های مورد نیاز دانشجویان به ویژه در بخش کشاورزی در راستای کسب شغل های پایدار دارد. در این پژوهش نیاز سنجی و برآورد نیروی انسانی دانشگاهی مورد نیاز در رشته های زیربخش صنایع تبدیلی و غذایی با رویکرد تحقیق کیفی از نوع روایتی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. به این صورت که ابتدا وضعیت پذیرش دانشجویان در رشته های صنایع غذایی طی سال های 1389-1400 مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد پردازش و تحلیل داده ها، با در نظر گرفتن اسناد بالادستی و راهبردهای کلان ملی مرتبط با بخش صنایع غذایی با استفاده از روش چگالی نسبت ها انجام و نیروی انسانی متخصص مورد نیاز برآورد شد.بر اساس نتایج حاصل، مجموع نیروی متخصص مورد نیاز در سال 1400 در زیر بخش صنایع تبدیلی و غذایی برابر با 7236 نفر تعیین شد که به تفکیک مقاطع تحصیلی شامل 3587 نفر کاردان یا تکنسین، 2468 نفر کارشناس، 1058 نفر کارشناسی ارشد و 123 نفر دکتری می باشد.