تحلیل رابطه بین طراحی داخلی مبلمان و رفتار ادراکی دانشجویان پسر خوابگاهی (مطالعه موردی: خوابگاه دانشگاه ارم شیراز)

امروزه ساختار نظام آموزشی در کشور، موجب پذیرش دانشجویان غیر بومی شده و این امر، موجب شکل گیری محیط هایی به نام خوابگاه های دانشجویی می گردد. ساکنین این خوابگاه ها، علاوه بر دستیابی به تجارب جدید و تعامل با دیگران، انتظار دارند محیط آن؛ همچون خانه، تامین کننده حریم شخصی باشد. یکی از معضلاتی که در بین این دانشجویان می توان به خوبی مشاهده نمود، احتیاج آن ها به محیط مناسبی برای زندگی، با مبلمان و بالاخص فضای کالبدی مورد نیازشان می باشد. با توجه به این حقیقت که، مطالعه رفتار انسان، وابسته به مطالعه محیط آن رفتار می باشد، لذا این تحقیق به ترجیح دانشجویان درمورد مبلمان مورد نیاز اتاقشان و شرایط محیطی در خوابگاه، از مباحث معماری و روانشناسی محیط پرداخته است؛ چرا که لازم است در کنار فعالیت های آموزشی و پژوهشی، از فضاهای مطلوب برای سکونت دانشجویان کمک گرفت تا آن ها نیز بتوانند از کیفیت زندگی سالم بهره مند شوند. از این رو، این پژوهش در پی یافتن راهبردهای ارایه معماری داخلی خوابگاه های دانشجویی، متناسب با رفتار فضایی دانشجویان پسر، بر پایه مبلمان این فضاها نگارش گردیده است. جامعه آماری این تحقیق متشکل از بین 123 دانشجو ساکن در دو خوابگاه بوده، که پرسشنامه ای حاوی 2 گروه سوال، از ترجیحات دانشجویان در حوزه محیط، معماری و مبلمان مورد نیازشان، را پاسخ دادند. با توجه به نتایج و استفاده از آمار تشریحی مشخص گردید که دانشجویان خوابگاه ها، بدون درنظرگرفتن مقدار هزینه، خوابگاه را بر اساس مواردی از جمله کمترین ازدحام و شلوغی، فضای شخصی بیشتر و شرایط مناسب برای استراحت و مطالعه انتخاب می نمایند و در فضای داخلی اتاق، مبلمانی را ترجیح می دهند که مقرون به صرفه، ساده، طبیعی، چندکاره و بادوام بوده و همچنین علاوه بر روشنایی، کاربردی و انعطاف پذیر نیز باشد.