مطالعه و بررسی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از روش طبقه بندی شیءگرا (مطالعه موردی: حوضه آبریز قوچان- شیروان)

بررسی تغییرات کاربری اراضی با توجه به تاثیرات قابل ملاحظه ای که این پدیده بر روی زندگی انسان و همچنین محیط زیست دارد، امری لازم و ضروری به نظر می رسد. درحال حاضر، سنجش ازدور به عنوان منبعی ایده آل امکانات لازم و کافی را جهت آگاهی از تغییرات کاربری اراضی و نوع استفاده انسان از زمین، از طریق استخراج و به روز رسانی نقشه های پوشش زمین در اختیار کاربران قرار می دهد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات کاربری اراضی به روش طبقه بندی شیءگرا در حوضه آبریز قوچان- شیروان، واقع در بین استان های خراسان شمالی و خراسان رضوی طی سال های 1377 تا 1397 انجام شد. بدین منظور ابتدا تصاویرسنجنده های TM و OLI ماهواره لندست 5 و 8، برای سال های مورد نظر تهیه شده و از طریق این تصاویر نقشه های پوشش زمین منطقه مورد مطالعه با روش طبقه بندی شیءگرا در شش کلاس مناطق مسکونی، اراضی آبی، اراضی دیم، اراضی آیش، سطوح آبی و مرتع به دست آمد. در نهایت از طریق نقشه های کاربری اراضی به دست آمده، تغییرات پوشش زمین طی سال های مورد مطالعه از جهات کمیت مساحتی، توزیع مکانی و روند تغییرات با استفاده از مدل LCM مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که در طی بازه زمانی مورد مطالعه کاربری های آیش و اراضی دیم دارای روند کاهشی و کاربری های مسکونی، اراضی آبی، مرتع و سطوح آبی دارای روند افزایشی می باشند؛ به گونه ای که بیشترین تغییرات مربوط به کاربری دیم با 23729 هکتار کاهش، و کاربری مرتع با 35935 هکتار افزایش، از جمله تغییرات اساسی در منطقه مورد مطالعه می باشد.