اثر متقابل نوع مویان ارگانوسیلیکونی و حجم پاشش بر کارایی دیکلوفوپ-متیل در کنترل یولاف وحشی زمستانه

در تحقیق گلخانه ای حاضر، اثر نوع مویان تری سیلوکسانی و حجم پاشش بر فعالیت علف کش دیکلوفوپ-متیل علیه یولاف وحشی زمستانه ارزیابی شد. تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت که فاکتورها شامل مقدار علف کش (صفر، 5/112، 225، 450، 900 و 1350 گرم در هکتار)، حجم پاشش (60، 120، 240 و 480 لیتر در هکتار)، نوع مویان (بریک-ترو اس 233 و بریک-ترو اس 240) و غلظت مویان (صفر، 0125/0، 025/0، 05/0، 1/0، 2/0، 4/0 و 8/0 درصد حجمی) بودند. ماده خشک یولاف وحشی زمستانه روی مقادیر دیکلوفوپ-متیل برازش داده شد تا مقدار علف کش لازم جهت کنترل 50 و 90 درصدی (ED50 و ED90) بدست آید. در شرایط بدون مویان، با افزایش حجم پاشش از 60 به 480 لیتر در هکتار مقادیر ED50 به ترتیب از 4/536 به 1/865 گرم در هکتار و مقادیر ED90 به ترتیب از 3/815 به 8/1366 گرم در هکتار افزایش یافت. رابطه ای منفی بین کارایی دیکلوفوپ-متیل و حجم پاشش مشاهده شد. این مشاهده با کاربرد هر دو مویان در غلظتهای 0125/0 تا 1/0 درصد حجمی نیز مشاهده شد. در غلظتهای بالاتر، حالت رابطه از منفی به خنثی برای بریک-ترو اس 233 تغییر کرد؛ ولی برای بریک-ترو اس 240 این حالت تغییری نکرد. ضرورت قطرات پاشش کوچک تر و غلیظ تر برای عملکرد بهتر دیکلوفوپ-متیل محرز گردید. در حجم پاشش کم (60 لیتر در هکتار)، بریک-ترو اس 233 در غلظت کم (بین 1/0 تا 2/0 درصد حجمی) ولی بریک-ترو اس 240 در غلظت بالا (بین 2/0 تا 8/0 درصد حجمی) کارآمدتر بودند.