سر مقاله

در ایامی نزدیک که گذشت واقعه یی شگفت و تاریخی روی داد که همه جهانیان را به ستایش و تحسین وادار نمود. در این رویداد، که به آن «طوفان الاقصی» نام دادند، رزمندگان شیردل و شهادت طلب غزه در یک حمله نظامی و اطلاعاتی، به قلمرو صهیونیستها نفوذ کرده و ضمن رساندن آسیبهای نظامی سنگین، چندین اسیر نیز از آنان گرفتند. دولت صهیونیستی برای رهایی از این فضاحت تاریخی نظامی و سیاسی، که ضعف همه جانبه آنان را برغم ادعای برترین بودن در منطقه افشاء و بافت تار عنکبوتی آنان را آشکار میکرد، از آن زمان، همه روزه وحشیانه ترین حملات نظامی خود را از هوا و زمین به مردم مظلوم غزه، بویژه به کودکان و زنان و بیمارستانها و معابد مسلمان و مسیحی وارد مینماید، که نه فقط شکست او را جبران نمیکند بلکه بیشتر از پیش، او را ناتوان و پست معرفی مینماید. عمق خشونت حملات این دولت خبیث باندازه یی است که عواطف همه ملتها، حتی ملل امریکایی و اروپایی را هم متاثر ساخته و در همه این کشورها، بیشتر ایام تظاهرات همدردی با فلسطینیان در شهرها برپاست، و خشم جهانی را بر ضد خود برانگیخته است. این وقایع از نظر و تجربه تاریخی و سنن الهی نشانه نابودی حکومت صهیونیستی معروف به اسراییل و نصرت و پیروزی مستضعفان فلسطینی سرزمین غزه و سرزمینهای غصبی آنجاست، همچنانکه قرآن مجید مکرر این سنت الهی را بیان نموده است. قانون دستگاه آفرینش نشان داده که هیچ ستم و ستمگری دوام نمی آورد و پایان کار آن نابودی و ننگ در تاریخ است؛ سنت الهی اثبات میکند که سرنوشت مردم مستضعف بدست خود آنهاست و اگر به پا خیزند و ستم پذیر نباشند و بدنبال رهایی از ستم و آزادی و شکستن بندهای بردگی قیام کنند، یاری خداوند و نصرت او به سراغشان خواهد آمد و آنان را نجات خواهد داد. «وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون» (شعراء/ 227).