بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گلبرگ زعفران در سیستمهای مدل روغنی

با استفاده از حلال اتانول 80 درصد عصاره استخراج شد. عصاره ها به نسبتهای 100، 500 و 1000 پی پی ام به روغن سویا و امولسیون آب در روغن سویا اضافه شدند. نمونه های روغن به همراه نمونه های شاهد - (بدون هیچ آنتی اکسیدان) و شاهد + (100 پی پی ام آنتی اکسیدان BHT)، 10 روز در 25 و 50 درجه سلسیوس نگهداری شدند و هر روز عدد پراکسید اندازه گیری شد. مقاومت حرارتی روغن ها به روش رنسیمت در دمای 120 درجه سلسیوس اندازه گیری شد. عصاره در غلظت 1000پی پی ام همانند آنتی اکسیدان سنتزی روند اکسایش را کند نمود. عصاره اتانول 80 درصد گلبرگ زعفران در غلظت 1000 پی پی ام، بدون داشتن اختلاف معنی دار باBHT، بالاترین دوره القا (4/13 ساعت) را داشت. روغن سویا حاوی عصاره گلبرگ زعفران در غلظت 1000 پی پی ام در دمای نگهداری 25 و 50 درجه سلسیوس (به ترتیب با 5/13 و 58/39 میلی ا کی والان گرم اکسیژن بر کیلوگرم روغن) کمترین عدد پراکسید را از خود نشان داد. اثر متقابل غلظت و سیستم روغنی نشان داد بیشترین میزان پراکسید در تیمار غلظت 100 پی پی ام سیستم امولسیونی و کمترین میزان پراکسید مربوط به غلظت 1000 پی پی ام سیستم روغنی بود. اثر متقابل کلیه تیمارها نشان داد سیستم روغنی بر میزان عدد پراکسید به طور معنی داری تاثیر داشت به طوریکه عدد پراکسید در سیستم امولسیون بیش از روغن سویا بود و تیمار شاهد منفی (و عصاره 100 پی پی ام (به ترتیب (با 89/ 20 و 74/19 میلی اکی والان گرم اکسیژن بر کیلوگرم روغن) در سیستم امولسیونی و دمای 50 درجه سلسیوس بالاترین عدد پراکسید را داشتند.