تهیه نانوکامپوزیت پلی وینیل کلرید پلی آنیلین کربن نانوتیوب تک جداره با ویژگی های مکانیکی بهبود یافته با بکارگیری روش رویه پاسخ

در این پژوهش، به منظور بهبود ویژگی های مکانیکی پلی آنیلین تهیه نانوکامپوزیت آن با پلی وینیل کلرید و نانولوله کربنی به عنوان عامل تقویت کننده مدنظر قرار گرفت. نانوکامپوزیت پلی وینیل کلرید - پلی آنیلین - نانولوله کربنی از روش اختلاط نانولوله کربنی با محلول پلی وینیل کلرید دارای پلی آنیلین دیسپرس شده سنتز گردید. روش قالب ریزی محلولی برای تهیه فیلم های نانوکامپوزیت مورد استفاده قرار گرفت. اثر 3 فاکتور شامل درصد وزنی نانو لوله کربنی، دمای خشک شدن فیلم، مدت زمان سونیکاسیون محلول نانو کامپوزیت در سطوح گوناگون با استفاده از طراحی باکس بنکن (روش رویه پاسخ) مورد بررسی قرار گرفت. مطابق این روش تعداد 15 آزمایش انجام گرفت. مقدارهای ثبت شده برای استحکام کششی فیلم های نانوکامپوزیتی به عنوان پاسخ برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مورد استفاده قرار گرفت. خطی بودن منحنی توزیع نرمال برای باقیمانده ها صحیح بودن مدل ارایه شده را اثبات نمود. بررسی نمودارهای دو بعدی و سه بعدی طرح رویه پاسخ نشان داد که با افزایش درصد وزنی نانولوله ی کربنی تا 66/0 % استحکام کششی افزایش می یابد. در حالی که افزایش بیش از آن باعث کاهش استحکام کششی می شود. همچنین با کاهش دمای خشک شدن فیلم، استحکام کششی افزایش در حالی که افزایش مدت زمان سونیکاسیون باعث افزایش استحکام کششی می شود. همچنین، برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی فیلم های نانوکامپوزیت تهیه شده با استفاده از تکنیک های طیف سنجی FT-IR، SEM، TGA مورد بررسی قرار گرفت.