اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افسردگی دانش آموزان مبتلا به هموفیلی در شهر زاهدان

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افسردگی دانش آموزان مبتلا به هموفیلی در شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش، از نوع مداخله ای نیمه تجربی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون - پس آزمون و یک پیگیری دوماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان متوسطه دوره اول و ابتدایی دوره دوم مبتلا به هموفیلی و عضو انجمن هموفیلی زاهدان در سال 1401 بود. پس از غربالگری، 60 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش آزمون افسردگی کودکان و نوجوانان (C.A.D.S) بود. آموزش مثبت نگری در طی 8 جلسه (هر هفته دو جلسه 120 دقیقه ای) و آزمون پیگیری نیز دو ماه پس از پایان آموزش ها برگزار شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از تاثیر معنادار آموزش مثبت نگری در کاهش افسردگی بیماران هموفیلی و نیز موید ثبات این روان درمانی در مرحله ی پیگیری بود؛ بنابراین در حوزه ی درمان با تاکید بر لزوم استفاده از درمان های روان شناختی جدید و موثر می توان از مثبت نگری با توجه به ماهیت و کارکرد آن استفاده کرد.