ارائه الگویی برای ارزیابی تاب آوری شریان های مواصلاتی جاده ای

زیرساخت های حیاتی بنیاد و چارچوب هر جامعه را تشکیل می دهند که فعالیت روزانه جوامع مرهون عملکرد آن ها است. عملکرد این زیرساخت ها به صورت مجزا و منحصربه فرد نیست بلکه با سایر اجزا و زیرساخت های جامعه روابط متقابلی دارند. درصورتی که عملکرد یکی از این زیرساخت ها تحت تاثیر تهدیدات طبیعی یا انسان ساخت مختل شود، علاوه بر اینکه ادامه عملکرد آن زیرساخت دچار اختلال می شود، می تواند عملکرد سایر زیرساخت ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد که منجر به اختلال کل جامعه می گردد. برای ارزیابی تاب آوری هر زیرساخت نیاز است که دارایی ها و تهدیدات مبنای هر بخش زیرساخت تعیین و مولفه های موثر در تاب آوری آن زیرساخت شناسایی و سپس به ارزیابی تاب آوری آن زیرساخت اقدام شود مطالعه ی حاضر  ابتدا  به استخراج و جمع آوری مولفه های موثر در تاب آوری شریان های مواصلاتی جاده ای پرداخته و الگویی وزن دهی شده با استفاده از روشANP به دست می دهد. جهت حذف مولفه های کم تاثیر و بررسی روابط درونی بین مولفه ها از روش دلفی و پرسشنامه ای استفاده و درنهایت با استفاده از روش ANP و نرم افزار Super Decision به وزن دهی مولفه ها پرداخته شده است. لازم به ذکر است تهدیدات مبنا در این تحقیق با استفاده از روش دلفی و مصاحبه با خبرگان تهدیدشناسی تعیین و موردبررسی قرار گرفت. در این پژوهش، مولفه های موثر در تاب آوری شریان های جاده ای در مواجهه با تهدیدات انسان ساخت موردبررسی قرارگرفته و برای اولین بار در قالب الگویی کاربردی جهت ارزیابی تاب آوری شریان های مواصلاتی جاده ای ارایه گردیده است.