سنخ شناسی نخبه گرایی مطبوعات ایران در اواخر دوره قاجار
نخبه گرایی یکی از رویکردهایی است که در بطن خود طرفدار استبداد و مخالف شیوه های حکومتی نظارت محور و مردمی نظیر مشروطه است. فرض اصلی این مقال بر این اصل استوار است که به نظر می رسد در اواخر دوره قاجار و شروع زمزمه ها و حرکات سیاسی به منظور تغییر سلطنت و روی کار آمدن رضاشاه، از پیش از کودتای سال 1299 تا آغاز سلطنت وی، برخی مطبوعات رویکردی نخبه گرایانه در پیش گرفتند و طرفدار یک مصلح مقتدر شدند. بر این اساس، مقاله دارای یک سوال اصلی است: ریشه های رویکرد نخبه گرای مطبوعات ایران که منتج به حمایت از کودتای 1299 و در نهایت برقراری حکومت رضاشاه شد چه بود؟ نتایج بررسی ها نشان داد که آشفتگی ها و بحران های سیاسی و اجتماعی نظیر امضاء قرارداد 1919، مشکلات اجتماعی و اقتصادی و تغییر در ماهیت روزنامه نگاری و ارتباطات از جمله دلایل اصلی رویکرد نخبه گرای مطبوعات در سال های منتهی به کودتا هست و روزنامه نگارانی که به آمدن یک مصلح مقتدر و یا دیکتاتوری منور گرایش یافتند. نوشتار پیش روی با رویکردی توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانه ای- اسنادی در صدد است تا نقش نگاه نخبه گرای مطبوعات را بر روی کار آمدن رضاشاه بر اساس دیدگاه نظریه پردازان نخبه گرایی سیاسی مورد سنجش و تبیین قرار دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.