بازشناسی مولفه های موثر بر شفابخشی فضایی در بهبود پیامدهای روانی در شرایط بیماری های همه گیر

جوامع بشری امروزه با میزان رو به رشدی از بیماری های ناشی از استرس ها روبرو می شوند. بیماری های همه گیر در سراسر جهان به عنوان تهدیدی بزرگ برای سلامت جسمی و روانی شناخته شده که بر رفتار روزمره ی مردم و ایجاد اثرات روانی مخربی مانند اضطراب، افسردگی و ترس بر زندگی افراد تاثیرگذار است. ازآنجایی که کالبد یک فضا می تواند نقش مهمی دررسیدن به آرامش و شفابخشی روح داشته باشد، امروزه در فضاهای معماری باید از عملکردگرایی صرف به ایجاد محیط های شفابخش تغییر جهت داد. از طرفی این فضا باید به صورتی باشد که از شیوع بیماری در این شرایط در بین افراد جلوگیری کرده و یا تا حد زیادی بتواند آن را کنترل کند؛ هدف این پژوهش بازشناسی این مولفه های موثر بر شفابخشی در یک فضا، و سپس ارایه ی راهکارهایی برای ایجاد یک فضای شفابخش جهت بهبود پیامدهای روانی در شرایط بیماری های همه گیر است. بر اساس مطالعات انجام گرفته، اصلاحات در نحوه طراحی و بهره برداری از فضاهای مختلف برای مهار شیوع بیماری های عفونی می تواند به کاهش عوارض شیوع آینده و طغیان همه گیری در یک فضا کمک کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است که اطلاعات آن از جستجوی نظام مند در منابع مرتبط با موضوع و همچنین پایگاه های معتبر اینترنتی و پس از غربالگری مدارک و ادبیات مرتبط با موضوع جمع آوری گردیده است. بر اساس این روش مولفه ها و اصول مرتبط با موضوع به اجمال بررسی، تحلیل و پس از دستیابی به الگویی جامع در شفابخشی محیط، به ارایه ی راهکارهایی برای ایجاد یک فضای شفابخش جهت بهبود پیامدهای روانی در شرایط بیماری های همه گیر منجر شده است.