ارزیابی میزان مشارکت جوامع محلی درتوسعه گردشگری منطقه 22 شهرداری تهران

غفلت از جوامع محلی در فعالیت های صنعت گردشگری خلایی اساسی در برنامه ریزی مشارکتی به منظور دستیابی به توسعه پایدار گردشگری محسوب می شود. الگوی توسعه گردشگری جامعه محور می کوشد بخشی از این خلا اساسی را پر کند. تحقیق حاضر با محوریت الگوی توسعه گردشگری جامعه محور به دنبال تعیین وضعیت مشارکت ساکنان محلی سرعین در زمینه گردشگری پایدار و همچنین معرفی رویکرد مشارکتی به عنوان راهبردی برای توسعه پایدار گردشگری در منطقه مورد مطالعه بوده است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و برای تبیین و تشریح موضوع مورد نظر از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. هدف این پژوهش، رابطه تعلق اجتماعی و مشارکت اجتماعی با توسعه ی گردشگری پایدار با نقش میانجی اثرات ادراک شده در جامعه محلی کاشان بوده است. شرکت کنندگان 120 نفر از جامعه خبرگان بوده اند که با نرم افزار سناریو ویزاد در 8 سناریو بین عوامل اقتصادی،اجتماعی،نهادی و محیطی در سطح محلی بودند که همه آنها مقیاس های تعلق اجتماعی، مشارکت اجتماعی، منافع و هزینه های درک شده و حمایت برای توسعه ی گردشگری پایدار را برایدرک بهتر مورد بررسی قرار گرفته اند.در نهایت پس ازتحلیل نهایی جمع بندی کلی از ارایه نقش هر عامل مشخص گردیده است.