تحلیل کیفی روش های آموزش راهبردی در دانشگاه های دفاع ملی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روش های آموزش راهبردی در دانشگاه های  دفاع ملی ایران و جهان انجام شد، از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، از رویکرد کیفی، روش سنتزپژوهی و شبه نظام مند بهره برده شده است، جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل دانشگاه های  دفاع ملی ایران و جهان بود و به منظور تایید اعتبار و پایایی پژوهش از استراتژی های پیتی، تامسون و استیو (2012)، چارمز (2010) و لینکلن و گابا (1985) استفاده شد. این استراتژی ها شامل اتکاپذیری، اطمینان و اعتمادپذیری، تایید یا تصدیق پذیری و انتقال پذیری می باشد. همه درکنارهم موجب ارتقای اعتبار پژوهش و امکان انتقال پذیری یافته ها را به سایر بافت های مشابه فراهم آورد. نتایج پژوهش منجر به شناسایی مضامین و عناصر روش های آموزش راهبردی در دانشگاه های  دفاع ملی شد، این مضامین در قالب اهداف و مقاصد، محتوای درسی، روش های تدریس، روش های ارزشیابی، فضا، فعالیت و زمان یادگیری متناسب با دروس راهبردی در دانشگاه های دفاع ملی تنظیم گردید.