حقوق کودکان مبتلا به بیماری های یتیم (از اقدام تا مدارا در آیینه فقه و قانون)

کودکان، همچون دیگر اصناف اجتماع، حقوقی دارند و باید رویه های جامعه به گونه ای باشد که این افراد بتوانند حقوق خود را استیفا کنند. اگرچه قوانین امروز بشر برایندی از فهم ارتقایافته و تصمیمی متمدنانه و حاکی از نگرشی مترقی به نوع بشر، به خصوص در مسیله کودک، است، شاید در برخی موارد بهتر بود تمهیداتی جهت بهره مندی برخی از گروه های کودکان و نوجوانان از حقوق تضمین شده در قوانین در نظر گرفته می شد. از جمله این گروه ها کسانی هستند که باید رنج بیماری طاقت فرسا را با محرومیت از حقوق اولیه موجود در قوانین درآمیزند. شاید بهتر بود حال که مطابق مقررات بین المللی از حق برخورداری کودکان از بالاترین استانداردهای بهداشتی سخن به میان آمده است، ضرورت هایی را نیز جهت بهره مندی این کودکان، که تعدادشان در کشورهای در حال توسعه کم نیست، در نظر داشت. این نوشته تلاش دارد با روش توصیفی و تحلیلی، از طریق روشن ساختن همین نقاط تاریک این دست از آسیب ها را بنمایاند و برای برون رفت از این مسیله راهکارها و اقداماتی تمهیدی را از دل فقه و قانون پیشنهاد کند؛ از جمله ضرورت ایجاد رویه های قانونی و سریع جهت دستیابی این بیماران به خدمات اجتماعی و بهداشتی.