ترجمه گرامری دو نظام بینانشانه ای کلامی و بصری در اکفراسیس

اکفراسیس (برگردان هنری) به طور سنتی به بازنمایی ابژه یک هنر در قالب هنر دیگر گفته شده است. این حوزه مطالعاتی اغلب با مطالعات کلمه-تصویر تداعی می شود اما امروزه دایره مفهومی آن گسترده شده و هر گونه برگردان بینانشانه ای را در بر می گیرد. پژوهش های حاضر اغلب به تعریف این اصطلاح و دامنه آن و یا به توصیف و طبقه بندی انواع بازنمایی ها توجه داشته اند. مقاله حاضر در نظر دارد با رویکرد نقشگرا، بررسی کند در پدیده بینانشانه ای اکفراسیس، از هنر بصری به کلامی و از کلامی به بصری، در برگردان نحوی دو نظام نشانه شناختی مذکور در سطوح فرانقشی چه اتفاقی رخ می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد با توجه به استقلال نحوی دو نظام نشانه شناختی کلامی و بصری، عناصر فرانقشی این دو حوزه نشانه شناختی در اکفراسیس به صورت تطابقی و موازی برگردان نمی شوند بلکه لایه های فرانقشی قابلیت برگردانی به یکدیگر را دارند چنانکه آنچه بازنمودی است در رسانه دیگر از طریق لایه متنی یا بینافردی قابل بازنمایی است و برعکس. علاوه بر این، بسته به این که متن مبدا و مقصد بصری یا کلامی باشد، متن مقصد به نسبت متن مبدا عناصر بازنمودی کمتر یا بیشتری را در خود جای داده است. با توجه به ظرفیت نظام کلامی برای بیان انتزاعی در قالب اسامی و کلیات، متن بصری عناصر بازنمایی جزیی تری را بازنمایی می کند. از سوی دیگر رابطه تعاملی کنشگران در متن کلامی نمایان تر بازگو شده است. قاب بندی، برجسته سازی، و ارزش اطلاعاتی، از عناصری هستند که متن بصری معناهای ضمنی را از طریق آن ها بیان کرده است.