تحلیل قالی هوشنگ شاهی براساس رویکرد منظومه شبانه و روزانه ژیلبر دوران

اسطوره و خیال، دلالت های معنایی طرح و نقش قالی های تصویری هوشنگ شاهی را می سازد که ریشه اصلی، این اسطوره ها و خیال پردازی های بافنده هنرمند، ترس از گذر زمان و تلاش برای کنترل آن است. ژیلبر دوران ترس را خاستگاه اصلی شکل گیری تخیلات بشری در طول اعصار دانسته و مرگ را بزرگترین ترس انسان معرفی کرده است. وی بر این باور است، تصویرهای ذهنی هنرمند به دو منظومه، شبانه و روزانه تقسیم می شوند. با توجه به نظام منظومه ها، پرسش پژوهش عبارتست از اینکه در قالی های هوشنگ شاهی چه رویکرد، تخیل اسطوره ای غالب است؟ پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تعدادی از قالی های هوشنگ شاهی بر اساس رویکرد، دو قطبی تضادی (منظومه روزانه) و دو قطبی تعاملی (منظومه شبانه) ژیلبر دوران پرداخته است. جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای است. شناخت مفاهیم اسطوره ای طرح و نقش قالی هوشنگ شاهی با نگرش جدید از جمله اهداف این پژوهش است. با توجه به یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که هنرمند بافنده، برای به تصویر کشیدن موضوع هوشنگ شاه از ساخت های تبیین شده توسط ژیلبر دوران استفاده کرده تا مطلوب خود، مضمون آرمانی و جاودانگی را با تاکید بسیار در قالی هوشنگ شاهی متجلی کند.