تاثیر چسب مخاطی حاوی تانیک اسید و عصاره ی سنجد به همراه مداخله ی روانشناختی بر رفلکس گگ

بسیاری از اعمال دندان پزشکی باعث تحریک رفلکس گگ می شود. تاکنون پژوهش های انجام شده برای کاهش این رفلکس کم اثر، وقت گیر و یا تهاجمی بوده است. در مطالعات قبلی، تاثیر تانیک اسید و عصاره ی سنجد بر کاهش رفلکس گگ تایید شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر سینرژیک تانیک اسید و عصاره ی سنجد به فرم چسب مخاطی (پچ) به همراه مداخله ی روانشناختی در کاهش رفلکس گگ بود.

در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، تعداد 128 نمونه به شیوه ی غیراحتمالی آسان و از بین بیمارانی که در سال 1399 و 1400 به دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان مراجعه کردند، انتخاب شدند. افراد انتخاب شده به 4 گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه دریافت کننده ی پچ به تنهایی، گروه دریافت کننده ی مداخله ی روانشناختی به تنهایی، گروه دریافت کننده ی پچ و مداخله ی روانشناختی و یک گروه شاهد دریافت کننده ی دارونما بودند. داده ها جمع آوری و به وسیله ی آزمون های Chi-Squareو McNemarمورد ارزیابی قرار گرفتند. سطح معنی داری 0/001  value <p در نظر گرفته شد.

آزمون Kruskal-Wallisنشان داد که بین میانگین تغییرات نمره ی رفلکس گگ در 4 گروه، تفاوت معنی دار وجود دارد. در تکمیل آن، آزمون Mann-Whitney نشان داد که بین گروه چسب مخاطی (پچ) و سایکولوژی تفاوت معنی دار وجود دارد.

در گروه دریافت کننده ی چسب مخاطی حاوی تانیک اسید و عصاره ی سنجد به همراه مداخله ی روانشناسی، بیشترین تاثیر بر کاهش رفلکس گگ مشاهده شد.