ارزیابی مدلهای ایزوترم جذب فروندلیچ و لانگمویر برای جاذب پوسته برنج در تصفیه شوری آب

منابع آب با کیفیت محدود است.کاربرد جاذب های زیستی در کاهش شوری آب روشی نو و مناسب محیط زیست است. هدف از مقاله حاضر تعیین مقدار حذف شوری توسط جاذب پوسته برنج و برآورد مقدار جذب توسط مدل های ایزوترم جذبی فروندلیچ و لانگمویر وارزیابی آنها می باشد. در این مطالعه از یک مخزن (بخشی از مدل فیزیکی) به ارتفاع تقریبا 50 سانتیمتر و قطر 20 سانتیمتر معین شد و از ارتفاع مخزن به دو قسمت تقسیم شد و در مرکز محل استقرار جاذب مورد مطالعه با ضخامت مشخص 8 سانتیمتر در نظر گرفته شد در دو سوی لایه جاذب چه به سمت بالا(سطح مخزن) و چه به سمت پایین (کف مخزن) به صورت قرینه یکدیگر لایه های شن با دانه بندی 3/0، 6/0 و 1 سانتیمتر هر کدام به ارتفاع 5 سانتیمتر قرار داده شدند. تیمارهای کیفیت آب شامل کلسیم و منیزیم، سدیم و کلر (شوری) در چهار غلظت شوری 2/0، 5/0، 7/0 و 1 دسی زیمنس بر متر از جاذب پوسته برنج عبور داده شد و میزان جذب کاتیون ها و آنیون ها توسط جاذب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که برای غلظت های مختلف، جذب در ابتدا بسیار بالاست و به مرور زمان کاهش پیدا می کند. زمان تعادل برای پارامترهای کیفی کلسیم و منیزیم، سدیم و کلر بین 60 تا 90 دقیقه در دمای آب 25 درجه سانتیگراد و اسیدیته 4/7 بدست آمده است. نتایج نشان داد که بطور متوسط درصد بالایی از کاتیون های کلسیم و منیزیم و سدیم آب (حدود 50-60 درصد) توسط پوسته برنج جذب شده اند. نتایج مدل ایزوترم جذب نشان داد که مدل ایزوترم جذب مدل فروندلیچ نسبت به مدل لانگمویر برآورد بهتری (ده تا 15درصد) دارد.