کاهش آسیب پذیری و تداوم کارکرد تحت نگهداری و تعمیر مبتنی بر ریسک

آسیب پذیری ها درفرایند نگهداری و تعمیرات مانند سایر فرآیندهای یک سازمان اثرات منفی دارند و راهبرد انتخابی در نگهداری وتعمیر نتایج مثبتی برای ما به همراه دارند که به طور بالقوه می توانند بر دستیابی به اهداف نگهداری و تعمیرات سازمان ها تاثیر بگذارند. هدف این پژوهش استفاده از روش تحلیل ریسک درانتخاب راهبرد مناسب نگهداری وتعمیر درسازمان بوده که حداقل آسیب پذیری را به همراه تداوم کارکرد ومدیریت منابع به همراه داشته باشد.روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی با رویکرد آمیخته است. نتایج تحقیق که از طریق تحلیل محتوا در بخش کیفی و تحلیل آمارتوصیفی و استنباطی در بخش کمی انجام شده است نشان می دهد که پیاده سازی روش نگهداری و تعمیرات مبتنی برریسک علاوه بر این که می تواند از بروز حوادث فاجعه بارجلوگیری نماید، امکان افزایش بهره وری وتداوم کارکرد از طریق افزایش قابلیت اطمینان و کاهش آسیب پذیری بدلیل مشخص نمودن تجهیزات بحرانی و تحلیل ریسک از طریق سه ویژگی اصلی زیر را به همراه داشته باشد:1- روشی است که به‎موجب آن فرایندهای نگهداشت دارایی ها بر مبنای ریسک وبا نگاه (کاهش یا حذف شکست- تخصیص مناسب منابع) برنامه‎ ریزی می‎شوند و سازمان ها متناسب با این ویژگی راهبرد خود رادر حوزه نت انتخاب می نمایند.2- میان احتمال شکست و پیامد آن تعادل ایجاد کرده وبرمبنای آن کمک می نماید که راهبرد مناسب برای نت سازمان انتخاب گردد.3- با بهبود مستمر، تلاش می کند تا سازمان ها راهبردهای مناسب نت را با توجه به بازبینی فعالیت‎ های نگهداشت و پشتیبانی نگهداشت اتخاذ نمایند.