هوش مصنوعی و حقوق خانواده از منظر نظام حقوق مالکیت فکری

هوش مصنوعی یکی از شاخه های علوم رایانه ای است که به توسعه دستگاه و فناوری های هوشمند می پردازد. ورود هوش مصنوعی در عرصه های مختلف به دلیل نو بودن، عدم شناخت کافی و عدم قانون گذاری شفاف، ضرورت بررسی این موضوع را دو چندان می کند. رسانه به عنوان یکی ارکان اصلی زندگی نسل امروز و ارتباط فراگیر در توسعه آموزش و فرهنگ جوامع نقش پررنگ و مهمی در خانواده ها پیدا کرده است. پیوند هوش مصنوعی با ابزار و فناوری های جدید ازجمله رسانه توانمندی فراتر از گذشته را جهت تاثیر گذاری و تحلیل اطلاعات جوامع فراهم کرده که مفاهیمی مانند آزادی بیان، حریم خصوصی، حقوق مخاطب و حق مصرف کننده را دچار چالش می کند و می توانند سبب آسیب های جدی به خانواده به عنوان مهمترین رکن جامعه باشد. نظام حقوق مالکیت فکری به عنوان محرک فناوری و توسعه در خدمت جامعه است تا با حمایت از اشخاص، آن ها را ترغیب به گسترش خلاقیت و نوآوری کند، اما تمامی این موضوع ها می بایست در بستر نظم عمومی، اخلاق حسنه و مصحلت جامعه باشد؛ بنابراین در این پژوهش به بررسی نحوه مقابله حمایت یا عدم حمایت از فناوری های هوش مصنوعی می پردازیم که می تواند برای خانواده و جامعه خطرآفرین باشد و همچنین برخورد صحیح با رسانه هایی که تحت نظام مالکیت فکری ایران نیستند چگونه باید باشد؟