بررسی روش های تامین انرژی پهپادها و راهکار به صرفه و صنعتی افزایش مداومت پروازی بدون تامین هزینه طراحی منبع انرژی مازاد

پهپادها معمولا با سناریوهای عملیاتی و پروازی متفاوتی طراحی میشوند که یکی از اهداف و سناریوهای طراحی این قبیل وسایل شناسایی و گشت پروازی با اتکا بر امر شناوری بر روی نقاط هدف است. مداومت پروازی همواره یکی از اصلی ترین مباحث طراحی ماشین های پرنده بوده است که به سبب مداومت پروازی بالا می توان پروفیل های ماموریتی گسترده تری را برای پرنده در نظر گرفت. در عصر حاضر معمولا قدرت پیشران ماشین های پرنده، توسط سیستم های الکتریکی و باتری ها تامین می شود. بدین منظور تامین انرژی مناسب برای افزایش مداومت پروازی چالشی در امر طراحی خواهد بود که در برآورده سازی نسبت تراست یا توان بر وزن و سایر پارامترهای اساسی دچار مشکل خواهد نمود. گاهی این پهپادها با هدف حمل وسایل خاص طراحی می شوند که تامین انرژی به قیمت افزایش وزن به معنای کاهش وزن قابل حمل خواهد بود. در مجموعه طراحی های انجام شده در دنیا از روش های مختلفی برای این تامین انرژی استفاده می شود از جمله سوخت فسیلی، باتری در انواع مختلف حتی باتری های اتمی، پیزوالکتریک ها و سلول های خورشیدی و... که در این مقاله به ارایه روش منطقی و کم هزینه برای تبدیل این سامانه های طراحی شده به سیستم های شارژ سریع و بی سیم برای افزایش بهرهوری و مداومت پروازی پرداخته شده است.