تبیین اسپریگنزی نظریه انقلاب عرفانی لیلی عشقی

تبیین انقلاب اسلامی ایران به دلیل جهان بینی و ابعاد منحصر به فرد خود در مقایسه با سایر انقلاب ها، نیازمند مبانی و مولفه های مفهومی خاص خویش است. یکی از نظریه های انقلاب که در آن سعی شده با تاکید بر صبغه های متافیزیکی و مفاهیم عرفانی تشیع، تفاوت و خاصیت های منحصر به فرد انقلاب اسلامی برجسته شود و از این طریق توجه بسیاری از نظریه پردازان انقلابی را به خود جلب نماید، نظریه انقلاب عرفانی خانم لیلی عشقی است. این مقاله سعی بر آن دارد با الهام از مدل تبیینی توماس اسپریگنز به عنوان روش، نظریه انقلاب عرفانی لیلی عشقی را رمزگشایی نموده و تبیین جامعی را در این خصوص ارایه دهد. بر همین اساس سوال اصلی این پژوهش عبارت است از اینکه «مساله، علل مساله، جامعه آرمانی و راه های تحقق آن در نظریه انقلاب عرفانی لیلی عشقی چگونه قابل تبیین است؟» یافته های به دست آمده در راستای پاسخ به سوال تحقیق، از احساس بی وجودی در بین مردم ایران دوران پهلوی به مثابه مساله و مواردی همچون استیلای فرهنگی جغرافیایی غرب، اقدامات ضد دینی شاهان پهلوی، تجربه ناکام در نهضت مشروطه و حادثه 28 مرداد به مثابه علل یا عوامل ایجاد مساله، حکایت دارد. همچنین، جامعه آرمانی آن زمان، جامعه ای ایرانی- شیعی است که خاص خود ایران بوده و فارغ از سلطه بیگانگان است و در نهایت راه حل رسیدن به این جامعه آرمانی، وفاداری به شعایر و آموزه های انقلاب می باشد.