حقوق بشر در نوع رویکرد سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا و ایران

در جهان به هم پیوسته و وابسته ی کنونی هیچ کشوری نمیتواند تنها با پشتوانه ی تواناییهای داخلی خود و بی توجه به جهان خارج راه پیشرفت و توسعه ی همه جانبه را طی کند. توجه به ماهیت مقررات حقوق بشر در عرصه ی بین المللی برای اجرا در نظام داخلی، از نکات کلیدی و مهم درک فرایند نظارت می باشد. چرا که قواعد حقوق بشر از یک سو امتیازاتی را اعلام می‎دارد که گرچه تعهدی بین المللی بر عهده ی کشورهاست، ولی ذینفعان واقعی، افراد یا گروه های انسانی هستند نه دولت های متبوعشان. مساله ی حقوق بشر در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شرایطی را به وجود آورده که در عصر جهانی شدن اکثر کشورهای ملل متحد به معیارهای حقوق بشری در سیاست خارجی خود اهمیت می دهند. آمریکا نیز به عنوان یک قدرت برتر جهانی به مساله ی حقوق بشر در رویکرد سیاست خارجی خود در قبال کشور خود و سایر کشورها توجه کرده است. همچنین، در سال های اخیر، بررسی روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در سطوح بین المللی نشان می دهد که موضوع حقوق بشر از مهمترین موضوعاتی است که در ارتباطات دیپلماتیک وجود داشته است. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به مطالعه حقوق بشر در نوع رویکرد سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا و ایران پرداخته است.