بررسی شیوع والدآزاری در دانش آموزان پسر در شرایط همه گیری کرونا

خشونت خانگی به اشکال مختلفی در خانواده ها رخ می دهد. والدآزاری نوعی خشونت روان شناختی، فیزیکی یا مالی فرزندان نسبت به والدین است. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع والدآزاری در دانش آموزان پسر در شرایط همه گیری کرونا بود.

روش تحقیق این پژوهش توصیفی-مقطعی بود. جامعه آماری همه مادران دانش آموزان پسر مقطع متوسطه استان خوزستان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که 676 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش، از مقیاس والدآزاری(PAS-BV) و پرسش نامه جمعیت شناختی استفاده گردید؛ همچنین برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار تحلیلی (آزمون t) در نرم افزار SPSS vol.22 استفاده شد.

یافته های پژوهش: 

یافته ها نشان داد، میزان شیوع والدآزاری در ابعاد مالی 4/11 درصد، عاطفی 5 درصد، فیزیکی 2/6 درصد و نمره کل والدآزاری 1/4 درصد است؛ همچنین یافته های این پژوهش در مقایسه با پژوهش های پیش از شیوع کرونا نشان داد که شیوع والدآزاری پسران مدارس مقطع متوسطه استان خوزستان در شرایط همه گیری کرونا کمتر بوده است.

بر اساس یافته های این پژوهش، علی رغم اینکه آمار والدآزاری در جامعه ایرانی قابل توجه است، برخلاف آمار مربوط به سایر جوامع، میزان والدآزاری در شرایط همه گیری کرونا در استان خوزستان افزایش نداشته است؛ بنابراین، بررسی راهبردهایی که باعث ایجاد و حفظ تعاملات مثبت در خانواده شده است، پیشنهاد می شود.