کیفیت آموزش در کلاس های چندپایه دوری از دیدگاه معلمان

نظام دوری به روش نگه داشتن یک معلم با دانش آموزان خود برای دو سال متوالی یا بیشتر اشاره دارد. هدف اصلی این پژوهش فهم تجربه زیسته معلمان کلاس های چندپایه از اجرای نظام دوری بوده است. این پژوهش به صورت کیفی و با روش پدیدارشناختی توصیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در تحقیق شامل معلمان کلاس های چندپایه ابتدایی استان قم بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ملاک محور، تجارب 14 نفر از معلمان با رعایت اصل اشباع نظری جمع آوری، سازماندهی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختمند بود که طی آن تلاش شد تا تجارب زیسته معلمان در مورد نظام دوری در کلاس های چندپایه مستندسازی شود. جهت تجزیه و تحلیل مصاحبه ها از الگوی کدگزاری پنج مرحله ای کرسول بهره گیری شد. با توجه به چهارده مصاحبه انجام شده هشت مقوله اصلی شامل؛ مشارکت دانش آموزان، شناخت دانش آموزان، منزلت و مرجعیت معلم، وابستگی معلم به مدرسه، صرفه جویی در زمان، توسعه مهارت های حرفه ای معلم، شناخت معلم، ارتباطات و 41 مقوله فرعی به دست آمد. یافته های این پژوهش، اطلاعات ارزشمندی در در خصوص نظام دوری در کلاس های چندپایه در اختیار برنامه ریزان، مدیران و معلمان به منظور غنی سازی نظام دوری در کلاس های چندپایه دوره ابتدایی قرار می دهد.