شناسایی عوامل موثر بر مدیریت منابع انسانی الکترونیک در سازمان بیمه سلامت ایران با استفاده از رویکرد دلفی فازی

مدیریت منابع انسانی الکترونیک دربرگیرنده ابزارهای الکترونیکی است که مدیران منابع انسانی را قادر می سازد تا قرآیند و اطلاعات منابع انسانی را مدیریت نمایند و همچنین برای ذی نفعان نیز این امکان را فراهم می آورد تا از طریق اینترنت به اطلاعات و وظایف خاص منابع انسانی دسترسی داشته باشند. لذا این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر مدیریت منابع انسانی الکترونیک در سازمان بیمه سلامت ایران با استفاده از رویکرد دلفی فازی انجام پذیرفت.

پژوهش حاضر که در سال 1402 انجام پذیرفته است، دارای رویکردی آمیخته و در پارادایم استقرایی است. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی و کمی، خبرگان دانشگاهی و مدیران (ارشد) سازمان بیمه سلامت در استان تهران می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 30 نفر از آنها، براساس اصل اشباع نظری به عنوان اعضای نمونه انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه دلفی فازی می باشد. در این پژوهش، به منظور تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و رویکرد کدگذاری با استفاده از نرم افزار MAXQDA و در بخش کمی از روش دلفی فازی استفاده شده است. روایی و پایایی مصاحبه، با استفاده از روایی محتوا و پایایی درون کدگذار میان کدگذار و روایی و پایایی پرسشنامه، بااستفاده از روایی محتوا و نرخ ناسازگاری تایید شد.

نتایج بخش کیفی گویای شناسایی 15 عامل به عنوان عوامل موثر بر مدیریت منابع انسانی الکترونیک در سازمان بیمه سلامت ایران می باشند. از طرفی نتایج بخش کمی با استفاده از رویکرد دلفی فازی نشان می دهد که معماری منابع انسانی، اصلاح ساختار و فرآیند، یکپارچه سازی فرآیندهای منابع انسانی، کاهش بروکراسی اداری، وجود حمایت و پشتیبانی مالی و ایجاد فرهنگ مناسب به عنوان مهمترین عوامل بر موثر مدیریت منابع انسانی الکترونیک در سازمان بیمه سلامت ایران می باشند.

اعمال مدیریت منابع انسانی الکترونیک در شرایط متغیر کنونی، سازمان بیمه سلامت را بیش از پیش در تحقق اهداف و چابکی یاری می رساند.