اثر پس از برداشت نور آبی، سدیم نیتروپروساید و آرژنین روی عمر قفسه ای، ارزش غذایی و آنزیم های آنتی اکسیدان میوه کیوی

کیوی (Actinidia deliciosa)، میوه ای کم کالری و سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها است. کیفیت میوه کیوی در طول دوره انبارمانی به دلایل مختلف کاهش می یابد. هدف از این پژوهش، افزایش ماندگاری و خصوصیات کمی و کیفی میوه های کیوی رقم ’هایوارد‘ پس از برداشت با استفاده از روش های فیزیکی و سازگار با سلامت انسان شامل تابش نور آبی، سدیم نیتروپروساید و اسید آمینه آرژنین بود. میوه های سالم و یکسان از نظر اندازه انتخاب شدند و تحت تاثیر تابش نور آبی (6، 12 و 24 ساعت) در محدوده طول موج 470 نانومتر توسط لامپ های LED، سدیم نیتروپروساید (5/0، 1 و 2 میلی مولار) و آرژنین (5/0، 1 و 2 میلی مولار) قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار در 3 تکرار با 30 پلات و در هر پلات 10 عدد میوه اجرا شد. آنالیز داده های حاصل از نمونه گیری در طول دوره آزمایش و داده های حاصل از تجزیه آزمایشگاهی، با نرم افزار آماری SPSS و مقایسه میانگین داده ها براساس آزمون آماری LSD انجام شد. نتایج نشان داد که سدیم نیتروپروساید در غلظت 2 میلی مولار باعث بالاترین (20/117 روز) عمر قفسه ای و بیشترین میزان پرولین (14/80 میکرومول در هر گرم وزن تر) در میوه ها شد. بالاترین سفتی (56/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع) و کمترین کاهش وزن تر (26/1 درصد)، در میوه های تیمار شده با 12 ساعت تابش نور آبی مشاهده گردید. داده ها نشان دادند که تابش 12 ساعته نور آبی و 2 میلی مولار سدیم نیتروپروساید باعث افزایش قابل توجه در میزان آنزیم های آنتی اکسیدان (سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز) میوه کیوی شد. اثر تیمارهای مختلف روی شاخص طعم میوه ها معنی دار نبود. بیشترین نشت یونی (41/75 درصد) مربوط به میوه های شاهد بود. بالاترین درصد ماده خشک (33/19) و بیشترین مقدار مالون دی آلدیید (08/2 نانومول در هر گرم وزن تر)، به ترتیب در میوه های تیمار شده با 6 ساعت نور آبی و 5/0 میلی مولار سدیم نیتروپروساید به دست آمد. در مجموع، نور آبی و سدیم نیتروپروساید برای تغییر صفات اندازه گیری شده در کیوی موثرتر از آرژنین بودند.