بررسی آزمایشگاهی تاثیر نوع زیرکونیا بر روی فیت مارژینال و داخلی در یک بریج سه واحدی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر نوع زیرکونیا (مولتی لایر یا مونوکروم) بر روی فیت مارژینال و داخلی در یک بریج سه واحدی می باشد.

  تراش بریج روی دنتیک انجام شده، سپس دندان های تراش خورده اسکن شدند. از هر اسکن برای ساخت دو بریج(یکی با زیرکونیای مولتی لایر و دیگری مونوکروم)استفاده شد. با کمک نرم افزار exocad طراحی بریج انجام شده و میلینگ  انجام شد. بریج های ساخته شده در مرحله قبل  با کمک روش   replicaاز جهت فیت داخلی و مارژینال ارزیابی و مقایسه شدند. برای آنالیز آماری از آزمون t-test مستقل در ارزیابی فیت مارژینال و سرویکال و اگزیاال و از آزمون Mann-U-whitney در ارزیابی فیت اکلوزال استفاده شد. (0/05=P)

میانگین شکاف مارژینال و سرویکال در زیرکونیای مونوکروم به ترتیب 20/00±65/30و 11/10±42/72 میکرومتر و در زیرکونیای مولتی لایر 14/71±70/76و 11/91±78/74میکرومتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود. (0/05<P). میانگین شکاف اگزیال و اکلوزال در زیرکونیای مونوکروم به ترتیب 10/07±102/5 و 9/118±52/16 میکرومتر و در زیرکونیا مولتی لایر 18/88±114/8و 88/29±6/141 میکرومتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود و میانگین شکاف در زیرکونیای مونوکروم کمتر از زیرکونیای مولتی لایر بود. (0/05>P)

 رستوریشن های زیرکونیای مونوکروم، فیت مارژینال و داخلی مشابهی نسبت به رستوریشنهای ساخته شده از زیرکونیای مولتی لایر نشان می دهند. اگرچه شکاف اکلوزال و اگزیال در زیرکونیا مولتی لایر بیشتر از زیرکونیا مونوکروم است اما در محدوده مجاز بالینی قرار دارد. زیرکونیای مولتی لایر در مجموع قابلیت استفاده بالینی دارد.