بررسی بیهوشی های مکرر با داروی سئوفلوران در دوران نوجوانی و اثرات آنها بر اختلالات رفتاری و پاتولوژیک در موش های صحرایی بالغ شده نر و ماده نژاد ویستار

بیهوشی های مکرر در کودکان و نوجوانان در برخی از مداخلات درمانی مانند رادیوتراپی یا سوختگی ها ضرورت پیدا می کند. تحقیقات نشان داده که بیهوشی عمومی در دوران نوجوانی می تواند باعث مرگ سلولی، مشکلات شناختی و بعدا مشکلات عصبی رفتاری در بزرگسالی شود. مطالعه حاضر با هدف ارایه ارزیابی دقیق مورفولوژیکی و عملکردی اثرات طولانی مدت مواجهه مکرر با سووفلوران انجام شد. 28 موش صحرایی نوجوان از روز 24 پس از تولد به صورت تصادفی از مادرهای مختلف جدا شده و به چهار گروه نر و ماده کنترل و استنشاقی سیوفلوران (غلظت درصد روزانه به مدت 15 روز) تقسیم شدند. حیوانات بعد از آخرین بیهوشی در روز 38 به مدت 30 تا 35 روز تحت مراقبت و جهت انجام آزمایش های رفتاری شامل آزمون های ماز آبی موریس، زمینه باز، مربع مرتفع آماده و سپس تغییرات پاتولوژیک با استفاده از رنگ آمیزی تولییدین بلو بررسی و نتایج با از استفاده آزمون های آماری t تست غیرزوجی و واریانس های یک طرفه و دوطرفه آنالیز شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در حیوانات نر و ماده، قرارگرفتن مکرر در معرض سووفلوران در دوران نوجوانی می تواند باعث اختلال در حافظه فضایی و افزایش اضطراب در بزرگسالی شود. همچنین در حیوانات دریافت کننده سووفلوران در مقایسه با گروه کنترل نورون های تیره و مرگ سلولی در نواحی هیپوکامپ و کورتکس در حیوانات نر و ماده می تواند افزایش یابد. این نتایج ممکن است دیدگاه جدیدی برای درک مکانیسم تکرار قرارگرفتن در معرض اثرات سمی ناشی از سووفلوران در نوجوانی ارایه دهد.