اثر اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان خرگوش بر بیان ژن های کلاژن، اگریکان و فاکتور نکروز دهنده تومور- آلفا در سلول های نوکلئوس پولپوزوس
هدف:
در مطالعه حاضر، تغییرات سطح بیان ژنهای کلاژن، اگریکان و فاکتور نکروز دهنده تومور- آلفا در سلولهایNP التهابی تیمار شده با اگزوزوم و اثربخشی اگزوزوم بر کاهش آپوپتوزیس سلولهایNP ملتهب بررسی شد.
مواد و روش ها:
اگزوزومها با روش اولتراسانتریفیوژ جداسازی و با کمک میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ نیروی اتمی و روش پراکندگی نور پویا شناسایی شدند. زیستایی سلولها با آزمون MTTو رنگآمیزی DAPI مورد بررسی قرار گرفت. سنجش بیان ژنهای کلاژن، اگریکان و TNF-α با روش Real-time PCR صورت گرفت.
نتایج:
MSC-Exo، وزیکولهایی با قطر 5/35 تا 100 نانومتر میباشند. بر اساس آزمون MTT، میزان زیستایی سلولهای ملتهب تیمار شده با اگزوزوم تفاوت معناداری نسبت به گروه التهابی بدون تیمار داشت(05/0*P< در دوز 100 میکروگرم بر میلیلیتر، 01/0**P< دوزهای 25 و 50 میکروگرم بر میلیلیتر). نتایج DAPI نشاندهنده کاهش آپوپتوزیس در گروه تیمار شده با اگزوزوم بود. نتایج Real time PCR، افزایش بیان ژنهای کلاژن (05/0*P<) و اگریکان (001/0***P<) و کاهش بیان ژن TNF-α(01/0**P<) در سلولهای التهابی تیمار شده با اگزوزوم را نشان داد.
نتیجه گیری:
اگزوزومهای مشتق از سلولهای بنیادی مزانشیمی میتوانند باعث افزایش بیان ژنهای کلاژن و اگریکان و کاهش بیان ژن TNF-α در سلولهای تیمار شده شوند و لذا ضرورت مطالعات کلینیکی کمردرد کاملا محسوس و پیشنهاد میشود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.