بررسی رابطه ی فضایی-زمانی پوشش جلگه ای شهرستان دزفول بر مبنای تغییرات دما، کاربری اراضی و پوشش گیاهی با استفاده از سنجش از دور

شهرنشینی و افزایش مواد غیر قابل نفوذ باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در خواص حرارتی منطقه می شود، که منجر به ایجاد جزایر حرارتی شهری می شود، از سویی دیگر، تغییرکاربری ناشی از فعالیت های انسانی منجر به اثرات نامطلوب بر محیط زیست منطقه می شود. مناطق جلگه ای نمونه ی بارز این پدیده ها هستند. هدف این مطالعه، تجزیه و تحلیل تغییرات مکانی و زمانی کاربری زمین/پوشش زمین و اثرات آن بر دمای سطح زمین در منطقه ی جلگه ایی شهرستان دزفول می باشد. تصاویر Landsat در سال های 2000-2020 برای تجزیه و تحلیل تغییرات LU/LC و باندهای حرارتی آن برای بررسی LST با استفاده از تکنیک های سنجش از دور استفاده شد. تغییرات قابل توجهی در کاربری زمین در این جلگه ی حاصلخیز در طول دوره ی مورد مطالعه مشاهده شد. بیشترین درصد تغییر کاربری مربوط به تغییر بایر به کشاورزی و باغی، و سپس تغییر کاربری آبی به کشاورزی و باغی بوده است. مناطق آبی در طول دوره پایش 151189 به نصف 66712 هکتار کاهش یافته و مناطق شهری از مساحت 97462 به مساحت 174713تقریبا دو برابر افزایش داشته است. دمای سطح زمین در طول دوره ی پایش روندی افزایشی داشته است، متوسط دمایی در تمام کلاس های کاربری اراضی روندی افزایشی داشته است، اما این افزایش دما در کاربری بایر و شهری نسبت به کاربری کشاورزی و باغی بیشتر است. شاخص پوشش گیاهی در طول دوره ی مورد پایش افزایش داشته، اما این افزایش به مقداری نبود که بتواند از روند افزایش دما جلوگیری کند.