اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر انعطاف پذیری شناختی و تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ناشنوا

بررسی اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر انعطاف پذیری شناختی و تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان 12-7 سال ناشنوای شهر خرم آباد بود.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین دارای فرزند ناشنوای 7 تا 12 سال که دارای پرونده در مرکز بهزیستی شهر خرم آباد در سال 1400 بودند، تشکیل داد. از بین جامعه آماری تعداد 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و در ادامه این تعداد آزمودنی به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنای و ونادروال (2010) و پرسشنامه تنیدگی والدین بری و جونز (1995) جمع آوری شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش ایماگوتراپی قرار گرفتند. داده ها با تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده-های پژوهش نشان داد که آموزش ایماگوتراپی در افزایش انعطاف پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین موثر بوده است (01/0P<). نتایج این پژوهش حاکی از کاربرد مفید رویکرد آموزش ایماگوتراپی در بهبود انعطاف پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ناشنوا بود.