پیش بینی اختلال وسواس در اپیدمی کرونا بر اساس نشخوار فکری در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش

هدف این پژوهش، پیش بینی اختلال وسواس در اپیدمی کرونا بر اساس نشخوار فکری در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش بود. این تحقیق از لحاظ زمانی از نوع مقطعی بود به این علت که در سال 1401 انجام پذیرفت و از لحاظ ژرفایی از نوع تحقیقات پهنانگر و از لحاظ معیار اجرایی تحقیق کاربردی، از نظر گردآوری اطلاعات جزو روش های تحقیق اسنادی و میدانی محسوب می گردد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش در سال تحصیلی 1401-1400 بود که تعداد آن ها بنابر آمار کسب شده از مسئولین آموزش دانشگاه 581 نفر بود. نمونه آماری شامل 231 نفر از اعضای جامعه آماری مذکور بود که به منظور تعیین آن، از جدول مورگان بهره گرفته شد که این تعداد به دلیل شیوع کرونا ویروس به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های استاندارد وسواس فکری- عملی مادزلی (1997) و پرسش نامه نشخوار فکری (RRS) نولن هوکسما و مارلو (1991) بوده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 تجزیه وتحلیل شدند و با بهره گیری از آمار توصیفی، به محاسبه میانگین و انحراف استاندارد پرداخته شد و از آمار استنباطی به روش رگرسیون چندگانه به روش همزمان و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل داده ها انجام شد. یافته ها حاکی از آن است که علامت داربودن، درون گری و نکوهش خود با ضریب رگرسیونی به ترتیب برابر با (238/0، 303/0 و 266/0) رابطه مثبت و معناداری با اختلال وسواس دارند.  بنابراین این نتیجه حاصل شد که نشخوار فکری (علامت دار بودن، درونگری و نکوهش خود) می تواند اختلال وسواس را در اپیدمی کرونا در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش پیش بینی کند.