بررسی نقش میانجی یادگیری زدایی در رابطه بین فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش در بیمارستان های دولتی ایران

در مدیریت دانش سازمانی لازم است عوامل اجتماعی در کنار عوامل اقتصادی و فناوری مورد توجه قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش با در نظر گرفتن متغیر میانجی یادگیری زدایی است.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، یک مطالعه توصیفی همبستگی است. جامعه آماری، 450 نفر از کارکنان حوزه پشتیبانی بیمارستان های دولتی استان تهران (ایران) با روش سرشماری است که 420 نفر از آنها در پژوهش مشارکت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد فرهنگ سازمانی، مدیریت دانش و یادگیری زدایی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و توسط دو نرم افزار SPSS و AMOS انجام گرفته است.

نتایج پژوهش تاییدکننده ی روابط ساختاری مفروض بود؛ به طوری که فرهنگ سازمانی هم به طور مستقیم (0/34) و هم به طور غیرمستقیم از طریق یادگیری زدایی (0/78) بر مدیریت دانش تاثیرگذار است. همچنین متغیر یادگیری زدایی به طور مستقیم بر مدیریت دانش تاثیر معنادار و مثبت داشت (0/55).

با توجه به ارتباط مثبت فرهنگ سازمانی و مدیریت دانش و ایفای نقش یادگیری زدایی به عنوان متغیر میانجی در این ارتباط، تقویت فرهنگ سازمانی و بهبود ابعاد یادگیری زدایی، به پیاده سازی مدیریت دانش و توسعه آن در بیمارستان ها کمک می کند. نتیجه این وضعیت افزایش رضایت بیماران و بهبود کیفیت خدمات ارائه شده توسط مراکز درمانی خواهد بود.