بررسی آزمایشگاهی تصفیه لجن نفتی با روش اکسیداسیون کاتالیزوری آب فوق بحرانی

نفت منبع مهم انرژی در دنیا به شمار می آید و هنوز هم هیچ منبع انرژی مناسب، در دسترس و قابل اطمینانی جایگزین آن نشده است. نفت خام با وجود تمام مزایا، دارای پتانسیل بالایی برای آسیب به محیط زیست است. لجن های نفتی مهمترین پسماند صنعت نفت است که به علت ترکیبات متنوعی که در آن وجود دارد، به عنوان یک ماده آلی پیچیده و خطرناک شناخته می شود و در بسیاری از کشورها جزو پسماندهای ویژه و خطرناک محسوب می شود که با استفاده از فناوری های موثر نظیر استفاده از سیالات فوق بحرانی، پیرولیز، سانتریفوژ و... بازیافت می گردد.در این تحقیق، لجن نفتی در راکتور اکسیداسیون هیدروترمال به همراه کاتالیزور پتاس و آب دیونیزه، قرار گرفته تا فرآیند اکسیداسیون صورت بپذیرد. راکتور قابلیت تحمل شرایط دما و فشار بحرانی آب را دارد. سه عامل دما با محدوده 320 تا 380درجه سانتیگراد، زمان واکنش 30 الی 600 ثانیه و نسبت وزنی کاتالیزور به لجن نفتی0 الی 0,05 به عنوان متغیرهای واکنش بررسی شده و پاسخ آزمون در آزمایش، COD آب باقی مانده از اکسیداسیون برحسب ppm است . با توجه به نتایج بازده حذف COD در محدوده 70,3 الی 92,2 درصد می باشد . بازده 92,2 % در دمای 380C و زمان اقامت 600 ثانیه و نسبت جرمی کاتالیست به خوراک اولیه 0,05 به عنوان بیشترین بازده و بازده 70,3 % در دمای 320C و زمان اقامت 30 ثانیه و نسبت جرمی کاتالیزور به خوراک اولیه 0 به عنوان کمترین بازده می باشد.