بررسی رابطه اعتیاد به فضای مجازی و کیفیت زندگی با تاکید بر بی موبایل هراسی در دانشجویان

ترس از تماس نداشتن و جدایی از گوشی هوشمند باعث عوارضی در جوانان می شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه اعتیاد به فضای مجازی و کیفیت زندگی بابی موبایل هراسی (نوموفوبیا) انجام شد.

روش پژوهش:

 توصیفی-تحلیلی ازنوع همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران مشغول به تحصیل در نیمسال اول 1398 با جمعیت 2756 نفربود که تعداد 340 نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان به عنوان نمونه تعیین شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت زندگی WHOQOL-SF36 ، اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی و همکاران و بی موبایل هراسی NMP-Q ییلدریم و کوریا بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره تحلیل شد.

نشان داد که بین اعتیاد به فضای مجازی و کیفیت زندگی رابطه معنادار و منفی (05/0>P، 38/0- = r)، بین اعتیاد به فضای مجازی و نوموفوبیا رابطه ی مثبت ومعنادار (05/0>P ، 52/0= r) و میان کیفیت زندگی و نوموفوبیا به میزان 23/0رابطه متوسط و منفی دیده شد. نتیجه رگرسیون خطی سلسله مراتبی با وارد نمودن متغیر نوموفوبیا، بر رابطه معنی داربین دو متغیر اعتیاد به فضای مجازی وکیفیت زندگی تاکید داشت (01/0=sig).

با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت با افزایش میزان اعتیاد به فضای مجازی بر میزان بی موبایل هراسی افزوده و از کیفیت زندگی کاسته می شود لذا پیشنهاد می گردد جهت ارتقاء سطح سواد رسانه ای جامعه به ویژه نسل جوان کشورمان، فرهنگ انتخاب و استفاده درست از رسانه های نوین به آنان آموزش داده شود.