تحلیل شاخص های ناپایداری هوا در هنگام بروز توفان های تندری کرمانشاه و ارتباط آن با انسو

هدف بررسی شاخص های ناپایداری هوا و رخداد جریان های همرفتی است که منجر به بارش های سنگین در کرمانشاه می شود. شاخص های ناپایداری مانند: شاخص صعود (LI)، شاخص شوالتر (SI)، شاخص احتمال رخداد (K index)، انرژی پتانسیل در دسترس همرفتی (CAPE)، آب قابل بارش (PWC) و نمودار گرماپویشی Skew-T، شرایط ناپایداری هوا در هنگام رخداد بارش های سنگین در کرمانشاه بررسی شده است. نتایج نشان داد که مقادیر شاخص K در روزهای با بارش سنگین 7/20 تا 8/34 و در روز قبل از آن 9/20 تا 7/37 است. پایین ترین مقادیر در ژانویه، فوریه و مارس و بالاترین مقادیر در نوامبر، آوریل و می رخ داده که گویای بارش های سنگین در فصل زمستان همراه با ناپایداری کمتر و در پاییز و بهار همراه با ناپایداری بیشتر است. شاخص صعود هوا (LI) برای سال های 1997 و 2002 در روز با بارش سنگین بین صفر تا 2- بود که گویای احتمال رخداد توفان با رگبارهای باران و برف است. مقدار LI یک روز قبل از بارش برای 1 نوامبر 1993 (2-0) و برای 12 می 1993، 21 نوامبر 1994، 18 آوریل 2002 بین 2- تا 5- بود که گویای احتمال رخداد توفان تندری است. آب قابل بارش در روزهای اوج بارش بین 35/9 در 16 ژانویه 1997 تا 92/19 در 2 نوامبر 1993 می باشد. سرعت باد به جز روز 11 مارس 2005 که 80 نات بود بین 40 تا 50 نات بود. نتایج گویای پیوند میان فراوانی توفان های تندری با شاخص (ONI) است. حدود 68 درصد توفان های تندری با فاز گرم انسو (النینو) همزمان است.