بررسی ترجمه استعاره در غزل های حافظ توسط شارل هانری دو فوشه کور

مقاله ی حاضر به مطالعه و بررسی استعاره های دیوان حافظ می پردازد که شارل هانری دو فوشه کور به فرانسه ترجمه کرده است؛ از آنجا که استعاره یکی از آرایه های اصلی در شعر حافظ می باشد، هدف این مقاله یافتن چشم اندازی کلی در مورد نحوه عملکرد استعاره در دو زبان فرانسه و فارسی بر اساس ایده های نظریه پرداز فرانسوی هانری مشونیک می باشد که مهمترین و نیز مفیدترین آن ها را برای نگارش این مقاله از آثار مختلف او استخراج کرده ایم تا نحوه عملکرد استعاره، تاثیر آن روی معنا و همچنین نقاط مشترک و متفاوت استفاده از این آرایه در دو زبان فارسی و فرانسه بررسی شود. بر اساس این دیدگاه که کار مترجم باید دقیقا همان کیفیت کار نویسنده اثر را دارا باشد، ما در این مقاله درپی شناسایی راهکارهای ممکن برای ترجمه ی آرایه های بیان هستیم و نیز نوآوری که دوفوشه کور برای ترجمه این آرایه ها به کار برده است. مقاله پیش رو در سه بخش نگاشته شده است: در بخش اول به معرفی چند اصل از نظریات هانری مشونیک پرداختیم، در بخش دوم در مورد آرایه های بیان در فارسی و فرانسه مطالبی بیان شده و در بخش سوم غزل ها تحلیل شده اند