اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد مرغ های خزک در دوره اول تخم گذاری

جیره های غذایی مرغ های تخم گذار می تواند بسته به عواملی مانند سویه، اهداف تولیدی، سن و شرایط آب و هوایی متفاوت باشد. به دلیل محدودیت در مطالعات پایه در زمینه برآورد نیازهای مرغان بومی، لازم است مطالعاتی در این زمینه انجام شود تا نیازها متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه و میزان تولید باشد. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد تولید و کیفیت تخم در اوایل تخم گذاری مرغ های خزک و انتخاب سطوح بهینه انرژی و پروتئین در این مرحله از تولید انجام شد. در این تحقیق 160 قطعه مرغ تخم گذار خزک با سن 25 هفته انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل با دو سطح انرژی قابل متابولیسم (2700 و 2900 کیلوکالری/کیلوگرم ماده خشک جیره) و دو سطح پروتئین خام (15 و 19 درصد) با 4 تکرار و در هر تکرار 10 پرنده در طول 90 روز تغذیه شدند. صفات عملکرد تولیدی و کیفیت تخم مرغ تولیدی در طول دوره آزمایش اندازه گیری شد. داده های آزمایش با استفاده از رویه مدل خطی تعمیم یافته تجزیه و تحلیل شده و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون توکی انجام شد. سطح انرژی بر درصد تخم گذاری، توده تخم، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی و سطح پروتئین بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی تاثیر معنی دار داشت (0/05˂P). هم چنین اثر متقابل انرژی و پروتئین بر تمامی صفات عملکردی به استثنای میانگین وزن تخم مرغ تولیدی معنی دار بود (0/05˂P) به طوری که با افزایش سطح انرژی و پروتئین درصد تولید تخم و توده تخم افزایش و مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی نشان داد. اگرچه بالاترین کیفیت تخم تولیدی در مرغ هایی مشاهده شد که با جیره های دارای پایین ترین سطح انرژی و پروتئین تغذیه شده بودند، اما نسبت به تخم تولید شده توسط مرغ هایی که با بالاترین سطح انرژی و پروتئین تغذیه شده بودند، معنی دار نبود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که جیره حاوی 19 درصد پروتئین و 2900 کیلو کالری انرژی موجب بهبود تولید و ضریب تبدیل غذایی مرغ خزک می شود بدون اینکه کیفیت تخم تولیدی آن ها تحت تاثیر قرار بگیرد. بنابراین جیره با سطح پروتئین 19 درصد و انرژی 2900 کیلوکالری در دوره اول تخم گذاری مرغ خزک ایده آل است.