بررسی تغییرات در تنوع گونه ای و فراوانی ماهیان تالاب شادگان در استان خوزستان

بررسی تنوع و فراوانی گونه ای ماهیان در مطالعات اکوسیستم های آبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی و تغییرات شاخص های هتروژنی و یکنواختی گونه ای ماهیان تالاب بین المللی شادگان از مهر ماه 1394 تا شهریور 1395 است. در این بررسی در مجموع 3735 قطعه ماهی از 16 گونه و 6 خانواده از پنج ایستگاه تعیین شده صید گردید. در بین خانواده ها، بیش ترین درصد فراوانی متعلق به خانواده کپورماهیان (Cyprinidae) و سپس سیکلیدها (Cichlidae)، به ترتیب با 48 و 42 درصد، بوده و در بین گونه های ماهیان نیز تیلاپیا زیلی (Coptodon zillii)، حمری (Carasobarbus luteus) و سپس بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) با اختلاف زیاد به ترتیب با درصد فراوانی نسبی 40/91، 10/25 و 12 بیش ترین فراوانی حضور را داشتند. بیش ترین میزان شاخص هتروژنی شانون وینر (1/85) و غنای گونه ای مارگالف (2/32) در ایستگاه صراخیه و بیش ترین یکنواختی هیل نیز در ایستگاه حدبه (0/85) بود. بررسی شاخص های تنوع زیستی در فصول مختلف نیز نشان داد که بیش ترین تنوع گونه ای شانون وینر (2/01) در فصل بهار به دست آمد و نتایج آزمون T-test نشان داد که به طور معنی داری این شاخص ها در فصل بهار بیش تر از فصول دیگر است (0/05>P). به طور خلاصه نتایج این تحقیق نشان داد که به نظر می رسد که بهترین راه احیای تالاب، مدیریت تلفیقی آن با در نظر گرفتن نیاز آبی تالاب، کنترل گونه های غیربومی و مدیریت صید و صیادی باشد.