پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوضه آبخیز بابلرود با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

سیل یکی از مخرب ترین رویدادهای طبیعی است که بیش از هر بلای طبیعی دیگری شرایط اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی را به مخاطره می اندازد. از آن جا که به علت وجود شرایط مناسب در مناطق مجاور رودخانه ها بیشتر فعالیت های اقتصادی در این مناطق صورت می گیرد و با توجه به نقش تخریب زیستگاه ها در از بین رفتن گونه های گیاهی و جانوری آن، ضروری است که تهیه نقشه های پهنه بندی خطر سیل مناطق مذکور در اولویت قرار گیرد. در این تحقیق، برای رسیدن به این هدف از نه فاکتور طبیعی و انسانی شامل: ارتفاع، فاصله از آبراهه، تراکم شبکه زهکشی، شیب، کاربری اراضی، شکل زمین، تراکم پوشش گیاهی، زمین شناسی و بارش استفاده شده است. هر یک از فاکتورها بنا به ماهیت شان در مدل پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی عضویت دهی فازی شده و مورد استفاده قرار گرفته اند. با تشکیل ماتریس های مقایسه زوجی، وزن نرمال و نهایی هر یک از فاکتورها به دست آمد. به کمک نرم افزار ArcGIS، هر لایه فازی در وزن نسبی خود ضرب شده و در آخر لایه های فازی وزن دار با استفاده از عملگر Gamma روی هم گذاری شدند و نقشه نهایی به دست آمد. نقشه نهایی پهنه بندی سیلاب حوضه آبخیز بابلرود نشان داد که در مجموع حدود 44 درصد از سطح حوضه در پهنه خطر متوسط تا خیلی زیاد قرار دارند. هم چنین بیش ترین خطر سیل در نواحی جنوب غربی حوضه که از ارتفاع و مقدار بارش زیادی برخوردارند، وجود دارد.