سه گانه محیطی، اجتماعی، کالبدی مسکن و ادراک شهروندان از عدالت (نمونه مطالعاتی: شهر تهران)

امروزه بی توجهی به مفاهیم اجتماعی و محیطی در مسکن، سبب شده است که ساخت و سازها در قالب یک رابطه کمی، یعنی ارتباط کمی و عددی انسان از نظر اقتصادی با ابعاد کالبدی مسکن و یا افراد ساکن در آن، سنجش شود. به این ترتیب توجه به ارزش ها و مفاهیم اجتماعی همانند عدالت در مسکن، زیر پا گذاشته شده است. لذا، پژوهش حاضر با شناخت حساسیت موضوع مسکن و نقش آن بر ادراک افراد از عدالت اجتماعی، ضرورت پرداخت در این زمینه را با تکیه بر ارتباط بین عوامل سه گانه محیطی، اجتماعی و کالبدی مرتبط با مسکن میسر دانسته است و با هدف تبیین نقش مسکن بر ادراک افراد از عدالت اجتماعی، در شهر تهران، به عنوان نمونه موردی انجام شده است. این پژوهش کاربردی، به صورت ترکیبی- کیفی و کمی- می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS نسخه 27 و Smart PLS نسخه 3 انجام شده است. یافته ها نشان می دهد رابطه معنی داری بین هر سه عامل محیطی، اجتماعی و کالبدی وجود دارد (05/0>p). جهت رابطه بین هر سه عامل مثبت بوده است و عوامل با یکدیگر همبستگی داشته اند و بر ادراک شهروندان از عدالت تاثیرگذار می باشند و در مجموع شهروندان وضعیت مسکن در شهر تهران را عادلانه نمی دانند.