نشانه شناسی نام کاراکترهای فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی؛ با تکیه بر دیدگاه چارلز سندرس پیرس

این نوشتار در باب نام شناسی بر اساس نشانه شناسی نام شخصیت ها در فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی می باشد و می کوشد با توجه به دانش نام شناسی و تکیه بر روش نشانه شناسی پیرس به وجه های گوناگون چون وجه شمایلی، نمایه ای و نمادین نام های شخصیت های نمایشی بپردازد. از آن جا که علم نام شناسی از امکانات تحلیلی در راستای شخصیت شناسی ادبی می باشد و نیز از این مقوله در پژوهش های ایرانی بهره کمی برده شده است، سعی کردم تا با نگارش این مقاله، ضمن معرفی و به کارگیری این علم، نمونه تحلیلی ای را در یکی از آثار شاخص نمایشی ایرانی بررسی کنم. لازم به ذکر است که این دست تحلیل ها منجر به تلاش خالقان اثر برای جدی گرفتن اهمیت انتخاب نام برای شخصیت ها در راستای روایت می شود. با در نظر گرفتن این موضوع که تمرکز سوسور در نشانه شناسی بر روی زبان است و همچنین در نظر گرفتن این موضوع که پیرس نشانه را با تصاویر مطرح می کند (که خود نکته ویژه ای در امر پرداختن به آثار حوزه تئاتر و سینما می باشد)، ترجیح به استفاده از روش نشانه شناسی پیرس به نسبت نشانه شناسی سوسور می باشد. بنابر این پژوهش در فیلم مورد بررسی مشخص می شود که رابطه ای مستقیم و کاربردی میان نام کاراکترهای فیلم و درون مایه و کنش های نمایشی وجود دارد. بر اساس همین یافته، به نام شناسی نشانه شناختی شخصیت های نمایشی در فیلم فروشنده اصغر فرهادی پرداخته شده است. در این مقاله، با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی، به بررسی و بیان نشانه شناسی نام کاراکترهای فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی پرداخته می شود. نتیجه حاصل از این پژوهش، حاکی از این است که نویسنده اثر برای تاکید هرچه بیش تر بر مفهوم و فضاسازی بهتر در لایه های زیرین متن، از ظرفیت های نشانه ای در ایجاد نام کاراکترها بهره برده است. این ظرفیت ها در متن مقاله مشخص شده است. همچنین این پژوهش بیان گر توجه اصغر فرهادی به جوانب دلالت گر نام ها در نام گذاری اشخاص نمایش به طور خودآگاه و ناخودآگاه است.