سنجش شاخص فلاکت اقتصادی در استان های مختلف ایران و آثار اقتصادی بلندمدت آن

 از آنجایی که شاخص فلاکت به صورت مستقیم رفاه جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد، از لحاظ اقتصادی و سیاسی اهمیت فراوان دارد و یکی از مهم ترین معیارهای سنجش موفقیت و بقای دولت ها، منوط به میزان موفقیت آن ها در کاهش تورم و بیکاری و استحکام ثبات و رشد اقتصادی است. بنا بر مزایای بررسی شاخص فلاکت و اهمیت و ضرورت آن در راستای پیشبرد اهداف سیاسی دولت ها از طریق خلق بستر مناسب برای نیل به رشد اقتصادی و فراهم ساختن رفاه اجتماعی از طریق کنترل تورم و کاهش بیکاری، این مقاله به تبیین رابطه بلندمدت شاخص فلاکت و رشد اقتصادی استان های ایران در بازه زمانی 1390-1397 در محیط ایویوز با استفاده از روش خود رگرسیون برداری پنلی، آزمون علیت گرانجر و روش حداقل مربعات کاملا اصلاح شده پنلی پرداخته است. همچنین نتایج این پژوهش تبیین کننده تاثیر منفی و معنادار بلندمدت شاخص فلاکت بر رشد اقتصادی است به نحوی که در ازای یک درصد افزایش در شاخص فلاکت، تولید ناخالص داخلی استان های کشور به میزان 0٫1 درصد کاهش می یابد. اثر مثبت توسعه صادرات، افزایش مخارج عمرانی استانی، ارتقای بهره وری نیروی کار و بهبود شاخص ترکیبی سیستم نواوری بر رشد اقتصادی استان های ایران از دیگر نتایج این تحقیق می باشد.