بررسی و ارزیابی حضورپذیری فضاهای عمومی شهری برای بانوان مورد مطالعه: بافت تاریخی (محله چوب مسجد)، میانی (محله گلستان) و جدید (محله فرهنگیان) شهر سمنان

نیاز به حضور در فضاهای عمومی برای همه شهروندان فارغ از جنسیت، سن، سطح درآمد، شغل و... امری ضروری است. حضور بانوان در فضای شهری نه تنها برای خود آن ها دارای منافع جسمی و روانی است، بلکه جامعه را نیز می توانند از نقش حمایتی خود بهره مند کنند. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه وضعیت حضورپذیری فضای عمومی شهری برای بانوان است. مطالعه موردی پژوهش، شهر سمنان انتخاب شده است که از سه ناحیه تشکیل شده و از هریک از نواحی، یک محله مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

روش پژوهش: 

رویکرد به کار رفته در پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از روش های آماری و رگرسیون خطی چندگانه، در طی پنج گام، به منظور ارزیابی حضور پذیری فضای شهری در این سه محله استفاده شده است.

نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که محله فرهنگیان در ناحیه سه، بهترین وضعیت را از جهت حضور پذیری فضا برای بانوان دارد و محله های چوب مسجد و گلستان در اولویت های بعدی قرار می گیرند.

از میان 9 شاخص مورد بررسی، مولفه امنیت در همه محله ها مهم ترین شاخص در رابطه با حضور بانوان در فضای شهری است. بعد از این شاخص، در محله چوب مسجد، عوامل اجتماعی، آلودگی های محیطی، عوامل فردی، دسترسی به وسایل حمل ونقل و معابر و مبلمان شهری، در سلسله مراتب بعدی جای گرفته اند. در محله گلستان، شاخص دسترسی و مبلمان شهری به عنوان مهم ترین عامل پس از امنیت ذکرشده است. در محله فرهنگیان نیز بعد از مولفه امنیت، شاخص دسترسی بیش ترین ارتباط معنادار را با حضور پذیری فضای شهری برای بانوان ایجاد کرده است.